ΕΚΛΟΓΕΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ- Η ΣΙΩΠΗ ΠΟΥ ΦΩΝΑΖΕΙ

--Δεν φτάνει μόνο πού ακόμα θεωρούμε πώς κάτι θα γίνει μέσα από την εκλογική διαδικασία όπου θα θα νομιμοποιήσουμε με την παρουσία μας την εκλογή ενός μονάρχη (όλοι οι αρχηγοί κομμάτων στις παραμονές των εκλογών χρησιμοποιούν τον πρώτο ενικό σα να είναι μόνοι τους :έκανα, προώθησα, θα κάνω θα ολοκληρώσω κ.λ.π.). Ο οποίος βέβαια έχει τη δικαιοδοσία να επιβάλει δικτατορία με κοινοβουλευτικό μανδύα, σκληρή, ολοκληρωτική, αδιαφορώντας για τη ζωή μας όπως έγινε και με την περίπτωση του κορονοϊού
--Δεν φτάνει πού σερνόμαστε σ’αυτήν την διαδικασία νομιμοποίησης όταν έχουν ακυρωθεί και οι πιο στοιχειώδεις κανόνες πού θα μπορούσαν να παρουσιάζουν την συγκεκριμένη διαδικασία σαν νομότυπη με τρόπο πού θυμίζει τις πιο θλιβερές μπανανίες
--Έχουμε αποδεχτεί και τη ΜΕΓΑΛΗ ΣΙΩΠΗ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΑ ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ και το ξεπούλημα πού όλοι και όλες γνωρίζουμε πια ότι θα οδηγήσει σε ακρωτηριασμό της χώρας μας και έρχεται κατά πάνω μας χωρίς να μπορεί να κρυφτεί πια ότι το έχουν συμφωνήσει. ΤΤα εθνικά θέματα απουσιάζουν ολοκληρωτικά από τις ατζέντες όλων των κομμάτων και των κομματιδίων αλλά και δεν παρεμβαίνουν ούτε στις συζητήσεις των μελλοντικών ψηφοφόρων . Καμία δέσμευση δεν έχουν αναλάβει οι υποψήφιοι/-ες  και καμιά εγγύηση δεν ζητούν οι ψηφοφόροι πού παροτρύνουν συνέχεια να μην τυχόν και δεν πάμε στην κάλπη. Κι αυτό όχι μόνο του εθνομηδενιστικού αλλά και του λεγόμενου πατριωτικού χώρου για τον οποίο πια δεν είμαι καθόλου σίγουρη ότι υπάρχει. Σα να έχει δοθεί μια λευκή επιταγή να ξεπουληθεί η ίδια η πατρίδα μας. Ούτε ερώτηση γίνεται τι τα θέλουμε τα όπλα πού αγοράζονται συνέχεια αφού δεν πρόκειται πουθενά να χρησιμοποιηθούν, για να κάνουν τον τζίρο τους και οι κατασκευαστές των όπλων; Αιγαίο και Κύπρος στο δίσκο για να σερβιριστούν οι γείτονες με την κάλυψη του ΝΑΤΟ και των συμμάχων μας; Βέβαια και άλλα θέματα περνούν στη σιωπή: το μεταναστευτικό, η εμπλοκή μας στον πόλεμο της Ουκρανίας κ.λ.π.
Τι θα ψηφίσουν όσοι πάνε στις κάλπες χωρίς να έχουν καν ζορίσει τους υποψήφιους να πάρουν θέση; Τον πιο όμορφο, τον πιο δημαγωγό, τον πιο γκόμενο, το καλλίτερο αβατάρ;
Πώς τα κατάφεραν να πετύχουν έτσι τα σχέδιά τους; Να στήσουν τις πιο γελοίες εκλογές πού έχουν γίνει χωρίς να ζοριστούν σε τίποτα; Δυσκολεύομαι πολύ να καταλάβω.

Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΑΞΙΔΕΥΕΙ ΤΩΡΑ ΣΤΟ ΠΡΩΤΟ ΒΑΓΟΝΙ

 

Μερικές σκέψεις πάνω στα τσιτάτα πρωθυπουργού και άλλων κυβερνητικών

--«ήταν ανθρώπινο λάθος»
--«ποτέξανά»…
--«δεν ξεχνώ»
--«εμείς πού σώσαμε τόσες ζωές με δωρεάν μαστογραφίες»                                                                                                                                                                                     
--«φταίμε όλοι»
--«είναι διαχρονικό πρόβλημα»
--«φταίει το βαθύ κράτος»
--«είναι προσωπικό μου στοίχημα»
--«θα παλέψω τον αναχρονισμό»
--«θα παλέψω μόνος μου»
--«θα παλέψω μαζί σας»
--«θα τα αλλάξω όλα»
--ήταν «ευκαιρία(η σύγκρουση) για την κυβέρνηση για να χαράξει νέες πολιτικές διαχωριστικές γραμμές»(αυτό ο Άδωνης)
--«ήταν θυσία για να προχωρήσουμε»

Μερικές από τις απανωτές δηλώσεις τού πρωθυπουργεύοντος σε κατάσταση ντελίριου και άλλες παρόμοιες και χειρότερες άλλων αστέρων της κυβέρνησης, πού δεν αφήνουν να κρυφτεί ότι η πρώτη σκέψη όλων αυτών μετά την είδηση της σύγκρουσης πρέπει να ήταν κάτι σαν : «Ωχ, θα χάσουμε τις εκλογές»
Διευκρίνιση: σ’ αυτό το κείμενο θα επικεντρωθώ στην απλή και φανερή εκδοχή των πραγμάτων, αν και δεν είναι εύκολο να μην πάει το μυαλό στην πιθανή ύπαρξη κάποιας βαθύτερης αιτίας στην υπόθεση της σύγκρουσης των τραίνων. Θα το αφήσω για άλλη φορά και ελπίζοντας να βγουν περισσότερα στοιχεία στην επιφάνεια. Εδώ λοιπόν είναι μια επισκόπηση αυτών πού είπαν, τα δικά τους λόγια δηλαδή

«Ποτέ ξανά» και «Δεν ξεχνώ»
Λοιπόν, η πρώτη εντύπωση από τα τσιτάτα πού διακήρυξαν, είναι μια προσπάθεια χειραγώγησης των αντιδράσεων του κόσμου και στροφή τους προς την επιθυμητή κατεύθυνση Πρώτα απ’όλα η προσπάθεια είναι να δημιουργηθεί κατάσταση καθοδηγούμενης συγκινησιακής φόρτισης με συμπάθεια προς αυτόν πού την προκαλεί, δηλ. τον πρωθυπουργό στην συγκεκριμένη περίπτωση. Γι αυτό χρησιμοποιούνται συνθήματα τα οποία παραπέμπουν σε κάποιο παλιότερο τραγικό γεγονός ώστε να αποσπαστεί η προσοχή από το τωρινό, π.χ. «ποτέ ξανά» και «δεν ξεχνώ». Όπως είναι γνωστό, το πρώτο παραπέμπει στο ολοκαύτωμα των Εβραίων και στα ναζιστικά στρατόπεδα, το δεύτερο βέβαια στην τραγωδία της Κύπρου.
«Οι ευθύνες θα αποδοθούν- Θα δουλέψουμε για το ποτέ ξανά» ήταν τα πρώτα λόγια του πρωθυπουργού, φράση πού την επανέλαβε αρκετές φορές. Λίγες μέρες μετά το δυστύχημα-έγκλημα, η Πρόεδρος Κατερίνα Σακελλαροπούλου είπε στην ομιλία της στη Θεσσαλονίκη όπου συμμετείχε στην πορεία μνήμης για την αναχώρηση του πρώτου τραίνου για το Άουσβιτς «ενώνουμε τη φωνή μας μαζί με τους χιλιάδες πολίτες που πορεύονται στην ίδια διαδρομή, από τα γκέτο στον σιδηροδρομικό σταθμό, κάνοντας πράξη το πανανθρώπινο σύνθημα ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ»
Άθελά τους τα τραίνα βρέθηκαν πάλι σε πρώτο πλάνο Επισημαίνουμε ότι παρόλο ότι κι εκείνα τα τραίνα δεν είχαν τηλεδιοίκηση και τα βαγόνια ήταν υπερφορτωμένα, η εξόντωση των ανθρώπων δεν έγινε μέσα σ’ αυτά.
Αυτό το σύνθημα μπορεί να λέγεται και να συγκινεί ακόμα από θύματα και υπερασπιστές τους αλλά φαντάζει τόσο παράταιρο όταν το φωνάζουν και οι ένοχοι! Και αυτό συνέβηκε και στην συγκεκριμένη περίπτωση. Σε ποιόν το λέει ο πρωθυπουργός το «ποτέ ξανά» και γιατί το είπε τώρα;
Δεν είναι η πρώτη φορά βέβαια πού διαπιστώνουμε την υπερεκμετάλλευση του Ολοκαυτώματος πάνω στο οποίο έχει στηθεί ολόκληρη βιομηχανία από άτομα και θεσμούς πού επιδιώκουν να το εκμεταλλευτούν χωρίς να έχουν καμία σχέση μ’ αυτό. Η δουλειά αυτή άρχισε αμέσως μετά τον πόλεμο και συνεχίζεται απτόητη μέχρι σήμερα. Χαρακτηριστικό είναι ότι πάνω σ’ αυτό το σύνθημα ιδρύθηκε το ΔΝΤ και η Παγκόσμια Τράπεζα, για να επεμβαίνουν στις οικονομικές διαδικασίες όπως έλεγαν, ώστε να αποτρέψουν τη δημιουργία συνθηκών τέτοιων πού είχαν επιτρέψει την άνοδο του ναζισμού. Σήμερα ξέρουμε πού πραγματικά έχουν καταλήξει ειδικά μετά την άλωσή τους από τις νεοφιλελεύθερες ιδέες (εποχή Θάτσερ, Ρήγκαν). Και όχι ότι όλοι αυτοί νοιάστηκαν για το ολοκαύτωμα και τους πήρε ο πόνος. Ας μην ήταν η δυσφορία για την κακή εικόνα πού εκπέμπει το αδελφικό τους κράτος το Ισραήλ πού πάνω απ’ όλους έχει εργαλιοποιήσει το Ολοκαύτωμα και φροντίζει να ζωντανεύει τη μνήμη του κάθε φορά πού βομβαρδίζει την Παλαιστίνη και σκοτώνει Παλαιστίνιους όπως συμβαίνει και τώρα αλλά περνάει στα ψιλά, και θα βλέπαμε αν όλοι αυτοί οι ηγέτες πού θρηνούν  θα είχαν κάποια αναφορά στο Ολοκαύτωμα. Και χαρακτηριστική είναι η εικόνα ενός υπερήλικα πού επιβίωσε από το Άουσβιτς ο οποίος είχε κατέβει πριν από χρόνια σε μια συγκέντρωση ενάντια στους βομβαρδισμούς της Παλαιστίνης με ένα πλακάτ πού έγραφε : «Not in my name”
Το άλλο σύνθημα τώρα: «Δεν ξεχνώ»

Το «δεν ξεχνώ» βέβαια παραπέμπει στην τραγωδία της Κύπρου, άλλη αναφορά στο συναίσθημα, αλλά καθόλου πειστική. Αν είναι να θυμάται τα Τέμπη όπως θυμάται και την εισβολή την Κύπρο «ζήτω πού καήκαμε» πού λένε και τα παιδιά. Την οποία Κύπρο καθόλου δεν μνημονεύει ούτε στις συναντήσεις του με τούρκους εκπροσώπους, ούτε στις ομιλίες του σε διεθνείς συναντήσεις, ούτε διέκρινα πουθενά να βάζει αιτήματα για την απελευθέρωση  του κατεχόμενου κομματιού και την αναχώρηση των στρατευμάτων, για τον εποικισμό, την αρπαγή των ελληνικών ιδιοκτησιών και ένα σωρό άλλα. Τι είναι αυτό πού δεν ξεχνάει από την Κύπρο και το οποίο να μας εγγυάται ότι δεν θα ξεχάσει και από τα Τέμπη;
Μια άλλη κατηγορία συνθημάτων είναι αυτά του τύπου πού αρχίζουν με το εγώ μπροστά και τελειώνουν στην τηλεδιοίκηση και στην πάλη με τον αναχρονισμό : θα παλέψω, θα νικήσω, είναι προσωπικό μου στοίχημα, θα τα αλλάξω όλα,
 Δίνοντας μια εικόνα στους πολίτες ότι βρήκαν τον αρχηγό, τον Διγενή πού έψαχναν για να ακολουθήσουν την πάλη του με τους εργατοπατέρες στα μαρμαρένια αλώνια, τον Άϊ Γιώργη με τη ρομφαία πού θα σκοτώσει τους δράκους του αναχρονισμού, τον Μωϋσή πού θα βγάλει το λαό του από την έρημο για να τον οδηγήσει στη Γη της Επαγγελίας και της τηλεδιοίκησης. Μόνο πού όχι μόνο δεν το έκανε αυτό τόσο καιρό πού ήταν στην εξουσία αλλά φαίνεται ότι στο διάστημα αυτό διαλύθηκε και ότι δεν ήταν διαλυμένο ήδη από τους προηγούμενους και από την όντως υπαρκτή διαχρονική παράλυση, από τις κλίκες πού λειτουργούσαν μέσα στο μηχανισμό (τώρα μάθαμε ότι στην Ευρωπαϊκή Ένωση τις λένε «λόμπυ»),από τα ρουσφέτια, τις μίζες και ένα σωρό άλλα τα οποία ως διά μαγείας θα εξαφάνιζε η τηλεδιοίκηση. Η οποία τηλεδιοίκηση μπορεί να διευκολύνει κάποια πράγματα αλλά και δυσκολεύει όταν οι υπάλληλοι δεν ξέρουν να την χειριστούν και πού στο κάτω-κάτω χρόνια κυκλοφορούν τα τραίνα χωρίς τηλεδιοίκηση με πολλά προβλήματα βέβαια, αλλά χωρίς να τσουγκρίζουν μετωπικά σε τέτοια τραγικά δυστυχήματα, ενώ αν δούμε τις λίστες με τους εκτροχιασμούς και τις συγκρούσεις τραίνων, θα διαπιστώσουμε ότι έχουν συμβεί και στις πιο τεχνολογικά προηγμένες χώρες όπως Γερμανία, Βρετανία και ΗΠΑ. Είναι πολλά άλλα αυτά πού θα πρέπει να λειτουργούν για να λειτουργήσει η τηλεδιοίκηση Και για τα οποία είτε δεν είχαν πάρει είδηση είτε σκόπιμα κορόιδευαν τον κόσμο γιατί, όπως είχε πει και ο Άδωνης, «αν λέγαμε τι προβλήματα υπήρχαν δεν θα έκοβε κανείς εισιτήριο». Και αυτοί οι μαχητές πού τώρα σκοπεύουν να σκοτώσουν το τέρας του αναχρονισμού, άλλιώς τα έλεγαν λίγο πριν το δυστύχημα-έγκλημα:
Ο Κωστής Χατζηδάκης πανηγύρίζε γιατί κατάφερε να εξυγιάνει την πιο προβληματική επιχείρηση της Ευρώπης(φυσικά αναφέρεται στο μόνο πού τους ενδιέφερε, τα κέρδη ).Και ο Κυρ. Μητσοτάκης σχεδίαζε, λίγες μέρες πριν τη σύγκρουση να πάει στη Θεσσαλονίκη στο σταθμό για να εγκαινιάσει το έργο της τηλεδιοίκησης!!! Το απαιτούσαν οι μέρες και οι εκλογές πού πλησίαζαν.

Το σύνθημα «θα τα αλλάξω όλα»
Αυτό έχει  μεγαλύτερο βάθος. Μοιάζει να εννοεί ότι θα αλλάξουν τα κακώς κείμενα των σιδηροδρόμων, κάτι στο οποίο κανείς δεν θα είχε αντίρρηση, όμως είναι και η φράση και το επιτακτικό αίτημα των ανθρώπων γύρω από τον Κλάους Σβαμπ και το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ: η Μεγάλη Επανεκκίνηση την οποία έχουν κηρύξει, εννοεί ακριβώς αυτό:  ο κόσμος για να προχωρήσει θα πρέπει να αλλάξει συθέμελα. Με θάρρος και αποφασιστικότητα θα πρέπει να αποβληθεί κάθε ίχνος του παρελθόντος σε όλα τα επίπεδα, να κηρυχτεί ένας λυσσαλέος πόλεμος ενάντια στο παρελθόν. Η Μεγάλη Επανεκκίνηση, το βιβλίο πού έχει για οδηγό στο γραφείο του ο Μητσοτάκης, θα μπορούσε να θεωρηθεί μια επικαιροποίηση του παλιότερου δοκίμιου πού είχε κυκλοφορήσει ο γκουρού του νεοφιλελευθερισμού Μίλτον Φρίντμαν και περιγράφει η Ναόμι Κλάιν στο βιβλίο της «Δόγμα του σοκ». Ο Φρίντμαν  είχε αναλύσει πώς ένα σοκ ή μια κρίση μπορεί να χρησιμοποιηθούν σαν ευκαιρία λόγω της αδυναμίας να αντιδράσουν οι αποσβολωμένοι πολίτες, για να επιβληθούν σαρωτικές αλλαγές στην οικονομία και σε όλα τα επίπεδα. Στην επικαιροποιημένη εκδοχή της, την Μεγάλη Επανεκκίνηση, έχει εξειδικευτεί η κρίση σαν αυτό πού προκάλεσε ο κόβιντ και η ανάγκη να επιβληθούν αλλαγές σαν αυτές πού επιβάλλει η «κλιματική αλλαγή». Στην εκδοχή του Φρίντμαν προτείνεται ένα και μόνο φάρμακο το οποίο ο ίδιος και η περίφημη Σχολή του Σικάγου πού τον είχε σαν μέντορα θεωρούσε πανάκεια : ιδιωτικοποιήσεις, ιδιωτικοποιήσεις παντού. Φαινόταν να πιστεύει πραγματικά σ’ αυτό το φάρμακο, ότι οι αγορές θα λύσουν τα προβλήματα γιατί θα επιφέρουν μια αυτορρύθμιση στην οικονομία και στην παραγωγή. Ήταν η εποχή της νεοφιλελεύθερης «αθωότητας» όπου είχε γίνει πιστευτή η μαγική δύναμη του  προτεινόμενου φαρμάκου. Στα χρόνια όμως πού μεσολάβησαν μέχρι σήμερα έχει διαπιστωθεί πια ότι οι ιδιωτικοποιήσεις κανένα απολύτως πρόβλημα απ’ αυτά πού είχαν υποσχεθεί δεν λύνουν, εκτός από τον πλουτισμό όσων εμπλέκονται και επωφελούνται απ΄αυτές. Συνήθως στις ιδιωτικοποιήσεις οι επενδυτές ιδιωτικοποιούν τα κέρδη αφήνοντας τις ζημιές και τα έξοδα των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων και πάλι στο αποδυναμωμένο κράτος. Πέρα του ότι, για να πληρώσουν την εξαγορά, συχνά παίρνουν δάνεια από τις τράπεζες της χώρας πού ξεπουλάει. Η πρώτη αμφισβήτηση της συνταγής έγινε στο Ιράκ. Γι αυτό δεν ακολουθείται πια αυτή η συνταγή με τον απόλυτο τρόπο πού είχαν προτείνει οι πρώτοι νεοφιλελεύθεροι . Ο πρωθυπουργός μας όμως φαίνεται να παραμένει πιστός στην αρχική θεωρία. Γι αυτό, θεωρώντας προφανώς την σύγκρουση των τραίνων σαν ευκαιρία για αλλαγές- το είπε εξάλλου καθαρά ο Άδωνης-, έσπευσε να εισάγει νομοσχέδια στη Βουλή, το ένα πάνω στο άλλο, πού όλα ανοίγουν δρόμο για ιδιωτικοποιήσεις. Τώρα πού η χώρα είναι βυθισμένη στο πένθος και σε κατάσταση σοκ, είναι ευκαιρία , σκέφτηκε προφανώς, για να προωθηθούν αχαλίνωτες ιδιωτικοποιήσεις. Υποσχόμενος παράλληλα μια προώθηση στη χρήση της τεχνολογίας, την άλλη πανάκεια πού υπόσχεται να εφαρμόσει και ταυτίζοντας όλα αυτά με θεραπεία των προβλημάτων πού προκάλεσαν τους θανάτους στα Τέμπη. Πρόκειται για απάτη.

Ήταν θυσία για να προχωρήσουμε
Αυτό το είπε πρώτος ο Πορτοσάλτε, ένας από τους μόνιμους λαγούς του συστήματος μαζί με τον Άδωνη οι οποίοι λένε αυτά πού ο Κούλης δεν θέλει ή δεν θέλει ακόμα, πριν δει τις αντιδράσεις, να πει ο ίδιος. Εντύπωση κάνει ότι εδώ δεν άφησε τον Πορτοσάλτε να φάει την μπόρα ο οποίος δέχτηκε και το κύμα διαμαρτυριών και οργής, αλλά θέλησε να επαναλάβει τα λόγια του και ο ίδιος. Γιατί άραγε; Θεώρησε ότι είναι υπέρ του να πει αυτό το πράγμα; Ή μήπως υποχρεώθηκε να το πει; Και μας άφησε με τα ερωτηματικά. Γιατί αν ήταν θυσία ξέρουμε μόνο ποιος θυσιάστηκε. Δεν μας είπε ούτε ΠΟΙΟΣ ΘΥΣΙΑΣΕ ούτε ΣΕ ΠΟΙΟΝ ΘΥΣΙΑΣΕ. Θα επανέλθουμε αν γίνουν περισσότερα πράγματα φανερά από την περίεργη αυτή υπόθεση.

 

 

ΕΦΥΓΑΝ ΞΑΦΝΙΚΑ

 

Τρεις σπουδαίοι Έλληνες γιατροί απόφοιτοι της Στρατιωτικής Σχολής Αξιωματικών Σωμάτων έφυγαν ξαφνικά

Τραγωδία: Νεκρός βρέθηκε στο κρεβάτι του 32χρονος Τρικαλινός

Γρεβενά: Εγκεφαλικά νεκρός ο 6χρονος που υπέστη ανακοπή καρδιάς- Δρομολογείται η δωρεά οργάνων

Πάτρα: Κλινικά νεκρός ο 22χρονος ποδοσφαιριστής – Η οικογένεια δωρίζει τα όργανά του

Πάτρα: 15χρονος μεταφέρθηκε νεκρός στο Καραμανδάνειο

«Έφυγε» ξαφνικά από τη ζωή 18χρονος μαθητής ΕΠΑΛ στη Λάρισα

Δεν έχουν τέλος οι αιφνίδιοι θάνατοι που σημειώνονται στη χώρα μας

 

Ξαφνικό θάνατο του 44χρονου επιχειρηματία Σαράντου Γερογιαννάκη. Έφυγε από ανακoπή καρδιάς - ΕΓΡΑΦΕ KAI ΕΙΡΩΝΕΥΟΤΑΝ ΤΟΥΣ ΑΝΕΜΒΟΛΙΑΣΤΟΥΣ!!!

 Καταρρέουν επιχειρηματίες, γιατροί, αθλητές, δημοσιογράφοι

Λαμία: Πέθανε γνωστός γιατρός – Τον βρήκαν νεκρό στο κρεβάτι του

Καρδίτσα: Νεκρό βρέφος 16 ημερών

Θλίψη στον δημοσιογραφικό κόσμο: Έφυγε από τη ζωή αιφνίδια ο δημοσιογράφος Παναγιώτης Τζένος

ΠΑΤΡΑ: Τους σημάδεψε ο χάρος στο ρινγκ

Ακόμη 24 ώρες γεμάτες ξαφνικούς θανάτους

Να τους λέμε αδόκητους

9 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2023 17:01

·          

 

Θάνατος 53χρονου ναυτικού στον Πειραιά!

Σοκ στο Λάλα Ηλείας: 15χρονος μαθητής βρέθηκε νεκρός

Βαρύ πένθος στην Κάλυμνο: Πέθαναν δύο νέοι άνθρωποι

Ιωάννινα: Πένθος στο ΕΚΑΒ «έφυγε» αιφνίδια από τη ζωή 48χρονη διασώστης

ΑΕΚ – Παναθηναϊκός: Πέθανε από ανακοπή καρδιάς φίλαθλος της ΑΕΚ

Eπιδημία ξαφνικών θανάτων: «Έσβησε» χωρίς αιτία 15χρονος μαθητής – «Έφυγαν» 51χρονος στην Λαμία & 60χρονος στην Λάρισα!

Χθες «έφυγε» από την ζωή και ο γνωστός δημοσιογράφος Π.Τζένος

Πέθανε ξαφνικά 32χρονος άντρας στο Κηπάκι Τρικάλων

Πέθανε ξαφνικά ο γιατρός Γιώργος Σταματόπουλος στο κέντρο της Λαμίας

Πέθανε ξαφνικά ο αρχιφύλακας Μάνος Παγώνης στο σπίτι του στον Πειραιά

Πέθανε στον ύπνο του ο σκηνοθέτης της ΕΡΤ Απόστολος Τσιτσούλης -Τον βρήκε νεκρό ο γιος του

Τραγωδία στον Βόλο: 21χρονος πήγε σε φιλικό σπίτι, έπεσε ξαφνικά σε κώμα και πέθανε

 

Eκοιμήθη στα 55 του ο Καθηγουμένος της Μονής Αγίου Γεωργίου Αστακού- Στην Παραβόλα η κηδεία

O Ν. Μπαφατάκης-συντονιστής των υγειονομικών σε αναστολή Άρτας δυστυχώς…

Αιμιλία Υψηλάντη: Πέθανε η μοναχοκόρη της ηθοποιού σε ηλικία 55 ετών

Νέο σοκ: Νεκρός από ανακοπή καρδιάς 20χρονος ποδοσφαιριστής στην Καρδίτσα

Πέθανε ξαφνικά ο καθηγητής Νομικής του ΑΠΘ Λάμπρος Μαργαρίτης

Από ανακοπή “έφυγε” ο Στάθης Δετοράκης

Βρέθηκε νεκρή γνωστή ξενοδόχος μητέρα τριών κοριτσιών

 

Δήμος Τροιζηνίας - Μεθάνων: Πέθανε ξαφνικά ο δήμαρχος Σπύρος Πολλάλης

 

Καρδίτσα: Θρήνος για τον 20χρονο Ηλία στο Μουζάκι - «Ήταν μια χαρά και ξαφνικά κατέρρευσε στο γήπεδο»

 

Την Πέμπτη 12 Ιανουαρίου 2023 στις 3 το μεσημέρι θα τελεστεί η κηδεία του 22χρονου Δημήτρη Σκόνδρα, ο οποίος κατέρρευσε το περασμένο Σάββατο 7/1 ενώ εργαζόταν στην επιχείρηση του πατέρα του που διατηρεί στην Πάτρα.

Πέθανε ο δημοσιογράφος Κίμων Τρουπής

 

 

Κρήτη: Οδηγός έπαθε ανακοπή και πέθανε στο τιμόνι – Στο αντίθετο ρεύμα το ΙΧ

Σοκ στην Καλαμπάκα. Πέθανε ξαφνικά στα 54 του ο αδελφός του αντιδημάρχου Γ. Θώμου

 

Στο πένθος ο κλάδος των ξενοδοχοϋπαλλήλων στα Χανιά

Έφυγε ξαφνικά από την ζωή ο Αργύρης Κουκουβιτάκης

Χανιά: Τραγωδία στην Κίσαμο | Τον βρήκε νεκρό ο πατέρας του

Τρισάγιο στη μνήμη 26χρονης αστυνομικού που πέθανε εν ώρα υπηρεσίας

Τραγωδία: Βρήκαν το 3,5 ετών παιδί τους νεκρό

Τραγωδία στο Μεσολόγγι: Δρομέας υγείας ξεψύχησε στο στάδιο

Τραγωδία στη Λάρισα: Βρέθηκε νεκρός 37χρονος μέσα στο σπίτι του

Τραγωδία στη Λάρισα: «Έφυγε» γνωστός επιχειρηματίας – Το σπαρακτικό «αντίο» του αδερφού του

Τραγωδία στη Θεσσαλονίκη: Βρήκε νεκρή την 26χρονη αδερφή του

Τραγωδία στα Φάρσαλα: Αγοράκι 3,5 ετών βρέθηκε νεκρό μέσα στο σπίτι του

Τραγικός θάνατος: Τον εντόπισε νεκρό η γυναίκα του στην αυλή

Πήγε για τρέξιμο και δεν γύρισε ποτέ: Βρέθηκε νεκρός 53χρονος αργά το βράδυ στο Μεσολόγγι

Πέθανε οδηγός των ΚΤΕΛ ενώ έπινε καφέ – Κατέρρευσε μπροστά στους συναδέλφους του

Πάτρα: Αυτή είναι η φοιτήτρια που έσωσε από βέβαιο θάνατο έναν άντρα σε πυλωτή πολυκατοικίας

Νέο χτύπημα. Έφυγε από τη ζωή στα 44 της η Μαρία

Λέσβος: Νεκρό 8 μηνών βρέφος, το βρήκε στην κούνια η μητέρα του

 

Λάρισα: Νεκρός βρέθηκε 37χρονος μέσα στο σπίτι του

Κρήτη: Τρεις αιφνίδιοι θάνατοι σε Χανιά, Ηράκλειο και Ρέθυμνο μέσα σε λίγες ώρες

Κρήτη: Τον βρήκαν νεκρό, πεσμένο στο δρόμο

Κρήτη: Κατέληξε 40χρονη από «κεραυνοβόλο μυοκαρδίτιδα»

Κόρινθος: Βρέθηκε νεκρός μέσα στο διαμέρισμα που είχε νοικιάσει και έμενε

Θρήνος στον Βόλο – Νεκρός 10χρονος μαθητής

Θλίψη στην Πύλη Τρικάλων: “Έφυγε” ξαφνικά στα 61 του ο συνεργάτης του δημάρχου, Γιώργος Γώγος

Θλίψη στα Τρίκαλα: Πέθανε ξαφνικά ο αστυνομικός Γιώργος Παππάς και αφήνει πίσω του 3 παιδιά

Θεσσαλονίκη: Θρήνος για τον ξαφνικό χαμό 31χρονης νηπιαγωγού

Βρέθηκε νεκρή στο διαμέρισμά της

Εκφράζουν τη βαθύτατη θλίψη τους για τον αδόκητο χαμό της Ειρήνης Μαγκώνη

Γρεβενά: Πέθανε ο οδηγός ΚΤΕΛ που κατέρρευσε λίγο πριν το δρομολόγιο για Αθήνα – Αφήνει πίσω σύζυγο και 3 παιδιά

Βόλος: Παρέμβαση εισαγγελέα για το θάνατο 10χρονου από οξεία μυοκαρδίτιδα

Απίστευτη τραγωδία στην Καρδίτσα: Μάνα και γιος πέθαναν με διαφορά λίγων λεπτών

 

 

υ ράβδιζε ελιές

 

Νέα ΞΑΦΝΙΚΙΤΙΔΑ στην Κρήτη! 42χρονος έπεσε νεκρός την ώρα που ράβδιζε ελιές

 

 

 

 

 

 

Η ΓΛΩΣΣΑ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ

 

Η βελούδινη («soft») γλώσσα πού απαλύνει τραγωδίες

«Η γλώσσα κόκκαλα δεν έχει και κόκκαλα τσακίζει» λέει η λαϊκή παροιμία υπογραμμίζοντας ότι η γλώσσα δεν είναι μόνο ένα όργανο επικοινωνίας.  Η αναφορά είναι στη δύναμη της γλώσσας να πληγώσει, να συντρίψει έναν άνθρωπο αν ειπωθούν σκληρές κουβέντες. Δεν είναι αυτό όμως το μόνο πράγμα πού μπορεί να κάνει η γλώσσα. Η γλώσσα μπορεί να γίνει και μέσο εξουσιαστικής επιβολής πάνω στους ανθρώπους. Γιατί όλοι οι άνθρωποι δεν έχουν συνειδητοποιήσει τη δύναμη τής γλώσσας και δεν ξέρουν να αποφεύγουν τις παγίδες της. Έτσι, μπορούν αυτοί πού το έχουν, να  χρησιμοποιούν αυτό το όπλο για να οδηγούν τους άλλους εκεί όπου θέλουν (κραυγαλέο παράδειγμα τα στελέχη της παγκοσμιοποιητικής ελίτ με τους ακολούθους τους και τα διάφορα ινστιτούτα, ιδρύματα, Μ.Κ.Ο κ.λ.π. πού ειδικεύονται στην κατασκευή συνειδήσεων κατασκευάζοντας και τις κατάλληλες γλώσσες γι αυτόν τον σκοπό) Μ’ αυτόν τον τρόπο πολύ συχνά οι εξουσίες χρησιμοποιούν τη γλώσσα για να επιβάλουν υποσυνείδητα τις απόψεις και τις εντολές τους στην πλέμπα.

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΑΠΟ ΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΓΧΙΣΗ ΜΕΡΟΣ Β΄ ΜΕ ΠΟΙΟΥΣ ΝΑ ΠΑΜΕ ΚΑΙ ΠΟΙΟΥΣ ΝΑ ΑΦΗΣΟΥΜΕ;

 

Είχα γράψει σε προηγούμενη ανάρτηση το σοκ πού αποτέλεσε-όχι μόνο για μένα- η συνειδητοποίηση του τι εννοούν αυτοί μιλώντας για επανεκκίνηση, τη δικιά τους επανεκκίνηση. Δε νομίζω να χρειάζεται διευκρίνιση για το ποιοι είναι Αυτοί. Αυτοί είναι οι αφέντες του κόσμου, τα Διευθυντήρια, οι ελίτ και οι γνωστοί με διάφορες παρόμοιες ονομασίες, είναι το στρατόπεδο πού ο κόσμος στις Πλατείες, εκείνα τα μακρινά πια χρόνια ,είχε υποδείξει με την θολή συνειδητοποίηση  των τότε καιρών, σαν βασικό αντίπαλο και είχε ονομάσει τη νέα αντίθεση πού ξεπερνούσε τις παλιές «Αυτοί κι εμείς, δεν υπάρχει τίποτα άλλο» Με την περίπτωση του κορωνοϊού τους είδαμε να ορθώνονται ξανά απέναντί μας με όλη τη μεγαλοπρέπειά τους. Είχα μιλήσει σ’ αυτό το πρώτο μέρος της ανάρτησης για το πώς κοιτάξαμε κάποια στιγμή γύρω μας και είδαμε όλον τον κόσμο όπως τον ξέραμε να μην υπάρχει πια, να έχει σωριαστεί σε ερείπια, με την δική τους βέβαια επέμβαση
Εδώ τώρα θα πω για τους δικούς μας ανθρώπους, τι έγινε όταν τους αναζητήσαμε για να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε κι όταν αναρωτηθήκαμε σε ποια κατάσταση είμαστε εμείς μετά από τη λαίλαπα πού πέρασε, όπως έζησα εγώ αυτήν την αναζήτηση. Λοιπόν, οι δικοί μας άνθρωποι ήταν κι αυτοί μέσα στα χαλάσματα, δεν είχαν μείνει όρθιοι, όπως δεν μείναμε κι εμείς

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΑΠΟ ΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΓΧΙΣΗ ΜΕΡΟΣ Α΄ Η ΑΟΡΑΤΗ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ

 

Αυτό το κείμενο το είχα γράψει μετά από μιά μεγάλη απουσία μου από το φέις μπουκ για να εξηγήσω τούς λόγους πού έλειπα. Επειδή όμως δεν έχω τελικά αποφασίσει ακόμα να επιστρέψω, σα να με κρατάει κάτι να μην προχωρήσω, το βάζω εδώ μέχρι την τελική απόφαση.
Νάμαι κι εγώ πάλι εδώ μετά τη μεγάλη σύγχυση. Είναι πολύς καιρός πού δεν μπήκα στο ηλεκτρονικό αυτό καφενείο (έτσι το έβλεπα πάντα το F/B). Μήνες ολόκληρους, σχεδόν ένας χρόνος. Ολική απουσία ούτε τα μηνύματα δεν έμπαινα να δω, εγώ πού περνούσα αρκετό χρόνο κάθε μέρα στα πηγαδάκια του. Πού ήμουνα; Πουθενά. Στην κυριολεξία. Είχα χάσει το έδαφος κάτω από τα πόδια μου και προσπαθούσα να πατήσω κάπου. Σε σύγχυση. Πού την προκάλεσε ο κόβιντ. Όχι δεν  μού έκανε την τιμή να με επισκεφτεί, ούτε ήμουνα άρρωστη. Απλά, κάποια στιγμή μού ήρθε μια αναλαμπή.
 Συνέβηκε εκεί πού ακολουθούσα μοιρολατρικά την πορεία όπου μας έβαλαν τα νέα δεδομένα αν και είχα τις αμφιβολίες μου ότι ο ιος αυτός γεννήθηκε από μόνος του και δεν τον γέννησαν, όμως δεν είχα πιστέψει και ότι δεν υπάρχει γι αυτό τηρούσα σε γενικές γραμμές τις οδηγίες. Παράλληλα συνέχιζα με τους φίλους τις ίδιες συζητήσεις πού είχαμε ανοίξει από πριν και με τους ίδιους ανθρώπους πού είχαμε φτιάξει έναν κύκλο, μια άτυπη παρέα μέσα στο F/B αλλά και με μερικούς/-ές και έξω απ’ αυτό, για τους ίδιους στόχους και για τη μεγάλη μας έγνοια, πώς θα μπορούσε να συγκροτηθεί ο χώρος στον οποίον είχαμε ενταχθεί, ο χώρος του δημοκρατικού πατριωτισμού. Τότε ήταν η στιγμή πού κοίταξα  γύρω μου και συνειδητοποίησα ότι περπατάω πάνω στα ερείπια ολόκληρου του κόσμου πού ήταν ο δικός μου αλλά είχε καταρρεύσει ύπουλα, αθόρυβα και δεν είχε απομείνει τίποτα.

ΤΥΧΑΙΑ ΔΕΙΓΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗ ΓΛΩΣΣΑ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ:

 

 «ΠΛΗΓΩΣΑ ΤΟΥΣ ΣΥΜΠΟΛΙΤΕΣ ΜΟΥ»

             Πληγωμένοι κι οι δυό απ’ του κόσμου την οργήήήή
             μαύρες ώρες περνούμε σ’ αυτή τη ζωήήήή
Στην εργαλειοποίηση του τρόμου δεν θα μπορούσε παρά να προσθέσει κάτι μια ορισμένη χρήση της γλώσσας πού να δίνει άλλη χροιά σ’ αυτά πού πραγματικά συμβαίνουν.
Ο σατράπης πού στέκεται επάνω μας με τον βούρδουλα για να πετύχει με όλων των ειδών τους εκβιασμούς την ακινητοποίηση και την παραπέρα οικονομική εξόντωση και πολιτική περιθωριοποίηση ενός ρημαγμένου και σαστισμένου λαού ώστε να πάρει εύσημα από τα μεγάλα αφεντικά του, δείχνει ότι μπορεί να αλλάζει στυλ όταν κάτι  έφτασε να αφαιρεί από την πειθώ του. Τότε γίνεται ένα μικρό παιδάκι πού έκανε αταξίες και στενοχώρησε τη μαμά του δηλώνοντας ότι δεν θα το ξανακάνει (στην κυριολεξία), δεν ζητάει όμως συγνώμη, όλα κι όλα μην του πάρουμε και τον αέρα

ΘΕΩΡΙΕΣ ΣΥΝΟΜΩΣΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΡΩΝΟΪΟΣ: ΜΗΠΩΣ ΣΥΝΑΝΤΙΟΥΝΤΑΙ ΚΙ ΑΣ ΜΗΝ ΤΟ ΘΕΛΟΥΜΕ;

 

Τώρα με το θέμα του κορωνοϊού ακούμε πολύ συχνά αυτόν τον όρο «Θεωρίες Συνομωσίας»γι αυτό θεωρώ ότι καλό είναι να εξετάσουμε ξανά τη σημασία του.
Ή μάλλον όχι ακριβώς το τι ήθελε να περιγράψει τότε πού δημιουργήθηκε αλλά τι έφτασε να σημαίνει σήμερα.

ΘΕΩΡΙΕΣ ΣΥΝΟΜΩΣΙΑΣ: ΕΝΑ ΤΣΟΥΒΑΛΙ ΓΙΑ ΝΑ ΡΙΞΟΥΜΕ ΜΕΣΑ Ο,ΤΙ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΑΠΑΞΙΩΣΟΥΜΕ
Σήμερα είναι η λέξη- κλειδί για να σταματήσει οποιαδήποτε συζήτηση και οποιαδήποτε επιχειρηματολογία  πάνω σε ένα θέμα και να απαξιωθεί εντελώς αυτός/-ή πού κατηγορήθηκε ότι καταφεύγει σε τέτοια ανυπόληπτα μέσα. Οι ίδιες όμως οι θεωρίες συνομωσίας προτρέπουν να σκεφτούμε μήπως αυτή η εικόνα είναι προϊόν συνομωσίας κι αυτή, μήπως εξυπηρετεί τον κόσμο των παρασκηνίων και των ελίτ της παγκοσμιοποίησης οι οποίες δεν λειτουργούν βέβαια με ανοιχτές συνελεύσεις και αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες ούτε δημοσιεύουν τα σχέδιά τους στη Διαύγεια. Μήπως είναι με τη δική τους παρέμβαση  πού φτιάχτηκε αυτό το τσουβάλι πού ονομάστηκε ΘΕΩΡΙΕΣ ΣΥΝΟΜΩΣΙΑΣ για να ρίχνεται εκεί μέσα οποιαδήποτε θεωρία τείνει να κατανοήσει και να ξεσκεπάσει αυτά τα σχέδιά τους μαζί με ανοησίες και εξώφθαλμες γελοιότητες (μερικές φορές κατασκευασμένες από τα ίδια κέντρα για να παρουσιάσουν σαν γελοιότητα ο,τιδήποτε στο οποίο κολλήσαν την ταμπέλλα «θεωρία συνομωσίας»)
Χρειάζεται ένα κοινό στοιχείο πάντως για να χαρακτηριστεί μια πρόταση θεωρία συνομωσίας : η αναζήτηση κάποιου σκοτεινού σχεδίου στο οποίο οι άνθρωποι , με τη βεβαιότητα ότι υπάρχει, προσπαθούν να φτάσουν ψηλαφητά, με υποθέσεις, συνήθως οδηγούμενοι από το αποτέλεσμα των γεγονότων. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΞΗ ΜΙΑΣ ΤΕΤΟΙΑΣ ΕΡΕΥΝΑΣ, ούτε απαξίωση ούτε ύμνος. Κάθε τέτοια θεωρία κρίνεται μόνη της αν, παρόλο υποθετική, μοιάζει λογική και κοντά στην πραγματικότητα. Στην αρχή μόνο έτσι μπορεί να κριθεί στη συνέχεια όμως, και έχουμε πολλές τέτοιες περιπτώσεις, μπορεί να βρεθούν και αρχεία και μαρτυρίες πού να δείχνουν ότι αρκετές από τις απαξιωμένες θεωρίες συνομωσίες είχαν πιάσει κέντρο. Αρκετές όχι όλες. Το τσουβάλι αυτό πού ονομάστηκε ΘΕΩΡΙΕΣ ΣΥΝΟΜΩΣΙΕΣ στην πραγματικότητα δεν υπάρχει. Κάθε θεωρία πρέπει να κριθεί ξεχωριστά, μπορεί να ξεσκεπάζει αλήθειες μπορεί να είναι και για γέλια, εμείς θα το κρίνουμε όπως κρίνουμε και οποιαδήποτε άλλη ερμηνεία μας προτείνεται για την πραγματικότητα.

Η ΛΑΪΚΗ ΠΟΙΗΤΡΙΑ ΑΝΤΩΝΟΥΣΑ ΚΑΜΠΟΥΡΟΠΟΥΛΑ (1790-1875) ΜΕΡΟΣ Β΄: ΜΕΡΙΚΑ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ

 Σήμερα θα λεγόταν Αντωνία Καμπουράκη.Η κατάληξη -οπούλα σήμαινε για κείνη την εποχή ότι είναι κόρη Καμπουράκη,ότι αυτό είναι το πατρικό της επίθετο.Η Αντωνούσα υπέγραφε πάντα με το πατρικό της παρόλο ότι είχε κάνει δύο γάμους.Ο δεύτερος γάμος ήταν κάτι συνηθισμένο και αποδεκτο- τότε λόγω τών πολλών θανάτων, όχι όμως και να κρατάει παντρεμένη γυναίκα το πατρικό της επίθετο,δεν ξέρω όμως να πω παραπέρα για το τι σήμαινε αυτό.Μερικές πληροφορίες πού κατάφερα να συγκεντρώσω γι αυτή από σκόρπιες αναφορές και από τα βιβλία της:

ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ 21 ΜΙΛΑΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ: Η ΛΑΪΚΗ ΠΟΙΗΤΡΙΑ ΑΝΤΩΝΟΥΣΑ ΚΑΜΠΟΥΡΟΠΟΥΛΑ

 

ΜΕΡΟΣ Α΄: “ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΤΡΑΓΙΚΑ”

Με αφορμή τη φετεινή επέτειο θα κάνω ένα αφιέρωμα σ'αυτή τη γυναίκα πού το πέρασμά της από την ιστορία το σκέπασε πια η λήθη και η σιωπή,μιά σιωπή πού η ίδια δεν αποδέχτηκε ποτέ σαν μοίρα τής γυναίκας και πάλεψε μ'όλες τις δυνάμεις της για να τη σπάσει.

 Το 1840 εκδίδεται στην Ερμούπολη τής Σύρου ένα βιβλίο πού έπεσε σαν κεραυνός στην κοινωνία τής εποχής.ήταν το πρώτο βιβλίο με γυναικείο όνομα πού κυκλοφορούσε στον ελληνικό χώρο επώνυμα.Το μέγεθος τού τολμήματος μπορούμε να το συλλάβουμε μόνο αν μεταφερθούμε σ'εκείνη την εποχή και στούς περιορισμούς πού είχαν οι γυναίκες.Δυό γυναίκες είχαν γράψει μόνο πριν την Αντωνούσα.Η μία,η Ελισσάβετ Μουτζάν-Μαρτινέγκου ήταν ουσιαστικά φυλακισμένη στη Ζάκυνθο από τούς άντρες τής οικογένειάς της και δεν μπόρεσε τίποτα να δημοσιεύσει όσο ζούσε.Η άλλη,η Ευανθία Καίρη,αδελφή τού ιδιόμορφου και αιρετικού ιερέα και φιλόσοφου Θεόφιλου Καίρη και γνωστή σαν η πιό μορφωμένη τότε γυναίκα τής Ελλάδας,είχε κυκλοφορήσει δυό βιβλία:το ένα με τίτλο “Επιστολή προς τας φιλλεληνίδας” το 1825 πού ήταν μιά έκκληση στις γυναίκες τής Ευρώπης να επέμβουν για να σώσουν τις ελληνίδες πού αυτοκτονούσαν ομαδικά για να μην πέσουν στα χέρια τών Τούρκων (στην επιστολή αυτή γίνεται λόγος όχι μόνο για ένα αλλά για πολλά Ζάλογγα).Το άλλο με τίτλο “Νικήρατος” ήταν θεατρικό.Όμως τα βιβλία αυτά δεν ήταν επώνυμα και στη θέση τού συγγραφέα γράφαν:Ελληνίδος τινός.Μόνο αργότερα πιστοποιήθηκε ότι ανήκαν στην Ευανθία Καίρη.Ο αδελφός της στον οποίο χρωστούσε την εκπαίδευσή της,θεώρησε ότι να κυκλοφορήσει ένα βιβλίο με το όνομά της ξεπερνούσε τα όρια τής “γυναικείας αιδούς” και την απέτρεψε να κάνει κάτι τέτοιο.Ο Αδαμάντιος Κοραής με τον οποίο είχε αλληλογραφία από τη μεριά του τής έγραψε ότι θα τής έφερνε επικίνδυνη ζάλη ένα κατόρθωμα πού δεν είχε κάνει καμιά άλλη γυναίκα και την απέτρεπε κι αυτός.Μπρος σ'αυτές τις νουθεσίες η Ευανθία Καίρη,αφού κυκλοφόρησε ανώνυμα τα βιβλία της,σταμάτησε εντελώς να γράφει δημόσια.

To 1840 πού εκδόθηκεντο βιβλίο τής Αντωνούσας δεν φαινόταν να είχαν αλλάξει και πολύ τα πράγματα ούτε καμιά άλλη γυναίκα είχε τολμήσει να βάλει το όνομά της σε κείμενο.Γι αυτό η τεράστια έκπληξη όταν κυκλοφόρησε το βιβλίο με την γυναικεία υπογραφή.Τίτλος του:”Ποιήματα τραγικά εμπεριέχοντα διαφόρους πολέμους τής Κρήτης επί τής ελληνικής επαναστάσεως συντεθέντα και εκδοθέντα υπό Αντωνούσας Καμπουροπούλας”Εν Ερμουπόλει,εκ τής τυπογραφίας Γεωργίου Πολυμέρη,1840.
Η έκπληξη μεγάλωνε με το άνοιγμα τού βιβλίου πού είχε σοκάρει την κοινωνία τών μορφωμένων.Η γυναίκα πού είχε τολμήσει να γράψει στα παλιά της τα παπούτσια την απαιτούμενη “γυναικεία αιδώ” και να βάλει φαρδύ πλατύ το όνομά της στο εξώφυλλο τού βιβλίου της και να καταφύγει μάλιστα στην εγγραφή συνδρομητών για να καταφέρει την έκδοση,δεν έκανε μόνο αυτό,αλλά στον πρόλογό της τάσσεται υπέρ τής γυναικείας χειραφέτησης,χωρίς να χρησιμοποιεί τον όρο αλλά μ'έναν τόσο ξεκάθαρο και απερίφραστο τρόπο πού δεν θα το έκανε όχι μόνο καμιά γυναίκα τής εποχής της αλλά θα χρειαζόταν να περάσουν πολλά χρόνια για να επαναληφθεί αυτός ο άμεσος τρόπος,ο μη απολογητικός πού συνηθίζαν και συνηθίζουν σ'έναν βαθμό ακόμα οι γυναίκες τού κινήματος (σα να ζητούν συγνώμη πού τόλμησαν να θέσουν γυναικείο ζήτημα).

ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΓΡΑΦΗ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΤΟΥ 21

 «ΠΟΛΛΑΙ ΑΠΟ ΤΑΣ ΟΜΟΓΕΝΕΙΣ ΜΑΣ ΑΠΕΦΑΣΙΣΑΝ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΑ ΡΙΦΘΩΣΙΝ ΕΙΣ ΤΑΣ ΑΒΥΣΣΟΥΣ…» ΕΥΑΝΘΙΑ ΚΑΪΡΗ

Μια και μπήκαμε στην τροχιά του 21 είπα να δω ξανά μερικά κείμενα πού γράφτηκαν εκείνη την εποχή και προτιμώντας αυτά πού δεν είναι πολύ γνωστά. Χρειάζεται προσπάθεια βέβαια να διαβάσουμε κείμενα μιάς άλλης εποχής χωρίς την παρέμβαση του ιστορικού πού έχει αναλάβει τη μεταφορά στη δική μας. Χρειάζεται να αποβάλουμε την αλαζονεία της απαίτησης να μιλάνε και να σκέφτονται όπως εμείς για να μπορούμε να τους καταλάβουμε. Χρειάζεται ένα ταξίδι μέσα στο χρόνο σε έναν χρόνο όπου  δεν υπήρχαμε εμείς για να νοιώσουμε δικά μας τη γλώσσα τους και τις ιδέες τους Εγώ το τόλμησα με πρώτη επιλογή ένα απόσπασμα από φυλλάδιο πού εκδόθηκε το 1825 σε μια δύσκολη στιγμή του αγώνα όπου οι δυνάμεις των επαναστατών είχαν λιγοστέψει ενώ οι ευρωπαίοι ηγέτες  έβλεπαν ότι καλλίτερα για το συμφέρον τους να αποσύρουν το ενδιαφέρον τους από την ελληνική επανάσταση και να στηρίξουν τους Τούρκους. Τότε κυκλοφορεί ένα μικρό βιβλίο τυπωμένο στην Ύδρα το οποίο έκανε αίσθηση όχι μόνο στην Ελλάδα, γνώρισε πολλές επανεκδόσεις και μεταφράστηκε στα αγγλικά και γαλλικά. Ήταν το πρώτο βιβλίο πού κυκλοφόρησε στον ελληνικό χώρο γραμμένο από γυναίκα η οποία τότε δεν είχε βαλει  το όνομά της αλλά ταυτοποιήθηκε στη συνέχεια ότι ήταν η Ευανθία Καϊρη αδελφή του αιρετικού φιλόσοφου και αγωνιστή της επανάστασης Θεόφιλου Καϊρη από τις λίγες εγγράμματες γυναίκες εκείνης της εποχής με έντονο συναίσθημα ότι είναι Ελληνίδα και γυναίκα, δεν το ξεχνούσε αυτό. Το φυλλάδιο με τίτλο «ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΕΛΛΗΝΙΔΩΝ ΤΙΝΩΝ ΠΡΟΣ ΤΑΣ ΦΙΛΛΕΛΗΝΙΔΑΣ» το οποίο υπογράφουν και 31 ακόμα γυναίκες κάτω από την προτροπή της Ευανθίας είναι μια έκκληση στις γυναίκες της Ευρώπης να πιέσουν με κάθε δυνατό τρόπο ώστε να πάψει η στάση αδιαφορίας ή και εχθρότητας των κυβερνήσεών τους προς την ελληνική επανάσταση γιατί αυτή η στάση τους δεν ταιριάζει όπως λέει με το δίκαιο και την ηθική.

ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΕΘΑΝΑΝ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗΝ ΧΕΛΙΝ ΜΠΟΛΕΚ

 

 Το γεγονός:  Χελίν Μπολέκ μουσικός, ερμηνεύτρια, μέλος της μουσικής κολλεκτίβας Group Yorum ,ένα μουσικό συγκρότημα πού συνδύαζε  παραδοσιακή  και μουσική.διαμαρτυρίας. Κατηγορήθηκε για «σχέσεις με την τρομοκρατία» (Η μόνιμη κατηγορία ενάντια στους αντιπολιτευόμενους του Ερντογάν). Το συγκρότημα μπήκε στο στόχαστρο το 2016 και φυλακίστηκαν όλα τα μέλη του Η Χελίν πού είχε ξεκινήσει απεργία πείνας μαζί με τον Ιμπραήμ Γκοκτσέκ του συγκροτήματος αποφυλακίστηκε μαζί του μετά από δύο χρόνια φυλάκισης αλλά συνέχισε την απεργία πείνας με αιτήματα να αποφυλακιστούν και τα υπόλοιπα μέλη και να αποκατασταθεί η ελεύθερη λειτουργία του γκρουπ. Τελικά πέθανε πριν λίγες μέρες μετά από οκτώμιση μήνα απεργίας πείνας. Με τον θάνατό της είχε νικήσει τον Ερντογάν αλλά αυτός την κυνήγησε και νεκρή. Βάρβαρη επίθεση της αστυνομίας επιχείρησε να διαλύσει τη νεκρική πομπή και προξένησε ζημιές στο νεκροταφείο .
Ποια ερωτήματα προκύπτουν για μας: Αν είχαμε πειστεί ότι ο κόσμος της καλπάζουσας Παγκοσμιοποίησης έχει τη λογική και τη συνέπειά του έστω κι αν δεν συμφωνούμε εμείς μ’ αυτήν, αυτό πού έγινε στην Τουρκία με την εξόντωση της τραγουδίστριας της μουσικής κολλεκτίβας  Group Yorum θα μας είχε προκαλέσει μεγάλη σύγχιση.
 Δεν ξέρω αν είχε από την αρχή εφαρμόσει την απόλυτη απεργία (το τρομερά μεγάλο διάστημα πού κράτησε αφήνει ερωτηματικά) ή είχε αφήσει κάποια περιθώρια στο καθεστώς Ερντογάν να κάνει δεκτά τα αιτήματά της πριν προχωρήσει αποφασιστικά προς τον θάνατο. Ο υστερικός όμως ηγέτης της Τουρκίας δεν θα ήταν πιθανόν να κάνει κάτι τέτοιο. Εκτός από την αμετάβλητη μέσα στα χρόνια πολιτική  της Τουρκίας απέναντι στο εξωτερικό και στο εσωτερικό της χώρας ο Ερντογάν δίνει και έναν προσωπικό τόνο στη στάση του, είναι σα να λέει προς πάσα κατεύθυνση: «Να σκάσετε εγώ θα νικήσω, εγώ δεν χάνω ποτέ, εγώ είμαι ο αρχηγός». Και βέβαια έχει λυμένα τα χέρια του για να φέρεται έτσι από την ανοχή έως ενίσχυση πού του παρέχουν οι άλλες μεγάλες δυνάμεις ευχαριστημένες γιατί από μόνος του ανέλαβε να κάνει για λογαριασμό τους τη βρώμικη δουλειά. Η καγκελάριος δε της Γερμανίας έχει οδηγήσει τη χώρα της να λειτουργεί με την Τουρκία σα να είναι ένα κράτος αν και υπάρχουν  κάποιες αντιδρασεις γι αυτό στο εσωτερικό της οι οποίες όμως δεν σφραγίζουν την εξωτερική πολιτική της Γερμανίας (οι πρόσφατες προτάσεις της καγκελαρίου για αμέριστη οικονομική ενίσχυση της Τουρκίας πού «παλεύει την τρομοκρατία» δεν χαρακτηρίζονταν καθόλου από το ίδιο πνεύμα  με το οποίο αρνήθηκε  την έστω και χαμηλότερης εμβέλειας ενίσχυση πού έμπαινε στο τραπέζι για στήριξη των δοκιμαζόμενων από την πανδημία χωρών της ευρωπαϊκής ένωσης) Στο ίδιο  μήκος κύματος και ο Γ.Γ. του ΝΑΤΟ Σόλτεμπεργκ πού δεν παύει να υμνεί την Τουρκία για την ανθρωπιστική δράση της (!!!)  για την βοήθεια πού προσφέρει σε άλλες χώρες για την αντιμετώπιση του κορονοϊού και του μεταναστευτικού. Στην Τουρκία  πού έχει μετατρέψει τους μετανάστες σε υγειονομική βόμβα πού εξαπολύει προς όλες τις κατευθύνσεις  μέσα στην πανδημίς
Δεν θα επεκταθώ εδώ στις αιτίες αυτής της αντιμετώπισης της Τουρκίας στο γεωπολιτικό πού θέλει ειδική ανάλυση και δεν είναι δύσκολο να τις μαντέψουμε και πού βέβαια προεξοφλούν μια ανάλογη συγκατάβαση  και ως προς τη βάρβαρη καταστολή οποιασδήποτε αντιπολιτευτικής φωνής στο εσωτερικό της. Αλλά δύο ερωτηματικά τα έχω και θα ήθελα να ήξερα τι απάντηση θα μπορούσαν να δόσουν τα Διευθυντήρια.
Το πρώτο έχει σχέση με τα αιτήματα της νεκρής κοπέλας επειδή παραπέμπουν στον πυρήνα τής παγκοσμιοποιητικής ιδεολογίας γι αυτό κάπου θα έπρεπε να δοθεί μια εξήγηση από τα  ερπετά πού συχνάζουν εκεί και μας κάνουν διαρκώς πλύση εγκεφάλου με τις ιδέες της πολιτικής τους ορθότητας πού έχουν εναχτεί σε νέα θρησκεία. Ποια ήταν τα αιτήματα της Χελίν για να διακόψει την απεργία πείνας της και να κερδίσει τη ζωή πού ήταν όλη μπροστά της; Να αποφυλακιστούν τα μέλη του γκρουπ  και να σταματήσουν οι διώξεις εναντίον του ώστε να μπορεί ελεύθερα να δημιουργεί και να δίνει παραστάσεις. Δεν ζητούσε πια τον ουρανό με τ΄άστρα. Ένα στοιχειώδες δικαίωμα ελεύθερης δραστηριότητας ζητούσε για τον εαυτό της και την καλλιτεχνική ομάδα της Να μπορούν να κυκλοφορούν ελεύθερα, να γράφουν μουσική και να τραγουδούν. Και το ζητούσε από μια κυβέρνηση πού αν και είχε εκλεγεί δεν είχε τίποτα πού να την κάνει έστω συμβατικά δημοκρατική ούτε στην εξωτερική ούτε στην εσωτερική πολιτική της. Πώς έγινε και ο αγώνας αυτός δεν συγκίνησε κανέναν από τους δικαιωματιστές, τους open society τους open borders, κανένα  Παρατηρητήριο δικαιωμάτων, καμιά Μ.Κ.Ο., κανένα αντιφασιστικό κίνημα; Μήπως γιατί ο Ερντογάν παρουσιάζεται με τη βοήθεια πάντα τών ισχυρών προστατών του σαν προστάτης των μεταναστών, δηλαδή κατά την δικιά τους ορολογία «αντιρατσιστής» επειδή  μαζεύει ανθρώπους απ’όλο τον πλανήτη με ψεύτικες υποσχέσεις και τους ξεφορτώνεται μέσα στην πανδημία στον ελληνικό χώρο χρησιμοποιώντας τους δηλαδή σαν όπλο για να πετύχει τους δικούς του σκοπούς; Ή επειδή ακριβώς η προπαγάνδα των προστατών του Ερντογάν πού τον περιποιούνται γιατί τους κάνει την «βρώμικη δουλειά» θέλουν να τον περιβάλουν με ένα φωτοστέφανο αγιοσύνης για να δικαιολογήσουν την δικιά τους στάση οπότε πώς να μιλήσουν για τον στραγγαλισμό οποιουδήποτε δικαιώματος του δικού του του λαού αν αμφισβητήσει την πολιτική του;
Φυσιολογικά όμως, με βάση αυτά πού λένε θα ήταν αναμενόμενο ακόμα και να κάνει μήνυση ο Δημητράς υπερβαίνοντας τα όρια της χώρας όπου έχει την έδρα του, τι open borders θα ήταν διαφορετικά; (μα τι λέω, ο Ερντογάν προσέχει πάρα πολύ να χρησιμοποιεί τη γλώσσα της παγκοσμιοποίησης, εντελώς ανεξάρτητα από την πρακτική του ώστε να μην κατηγορηθεί ποτέ για φασισμό και ρατσισμό). Επίσης θα ήταν αναμενόμενο να επέμβει ο ίδιος ο Σόρος (δεν του σφύριξε κανείς ότι εκεί στην Τουρκία καταπατούνται κάποια απλά και βασικά δικαιώματα αν και έχουν το μειονέκτημα να μην είναι σε μετανάστες; Μα τι λέω πάλι, μήπως δεν ξέρουμε ότι η ιστορία με τον κορονοϊό έκανε πολλές μάσκες να πέσουν και αυτή πού βρόντηξε περισσότερο σα να ήταν από σίδερο ήταν αυτού του μεγαλοχρηματιστή και θεωρητικού  ο οποίος στηρίζει τις ιδέες του με τα λεφτά του, ιδέες πού συνθέτουν μια γλυκερή ιδεολογία για μια ανοιχτή, ειρηνική και αλληλέγγυα κοινωνία χωρίς έθνη και σύνορα. Τουλάχιστον έτσι εμφανιζόταν μέχρι σήμερα αλλά τώα βγήκε κι αυτός ένθερμος υποστηρικτής του Ερντογάν για την επέλασή του στη Συρία, σαν κάθε αμερικανός αξιωματούχος πού ξέρουμε τι θα πει πριν ανοίξει το στόμα του, πολεμάει ο Ερντογάν είπε κι αυτός την τρομοκρατία. Ο Ερντογάν του οποίου η σχέση με την πραγματική τρομοκρατία, το «Ισλαμικό Κράτος» και τις παραφυάδες του δεν μπορεί πια να αμφισβητηθεί. Πού να βρει περιθώρια λοιπόν ο άλλοτε γλυκερός κύριος Σόρος να μιλήσει για τα δικαιώματα του λαού της Τουρκίας και μάλιστα του πολιτικοποιημένου πού καταπατούνται βάναυσα; Σώπασε λοιπόν κι αυτός.

ΤΑ ΓΗΡΑΤΕΙΑ,Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΕΡΠΩΝ ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΚΑΡΑΜΠΙΝΑΤΟΣ

 

   Είναι ένας ρατσισμός από τούς πιό βάρβαρους και από τούς λιγότερο αναγνωρισμένους σαν τέτοιος.Τον εκπέμπει αυτό πού έχει ονομαστεί “ο φασίστας πού έχουμε μέσα μας”.Είναι πανταχού παρών,δεν κάνει διάκριση σε ιδεολογίες και θα τον συναντήσουμε τόσο στη Χρυσή Αυγή όσο και στα μέλη αντιφασιστικών επιτροπών.   Μιλάω για την ολική απαξίωση και περιφρονητική αναφορά στα άτομα μεγάλης ηλικίας πού αντιμετωπίζονται σαν κατώτερη φυλή χωρίς ίσα δικαιώματα με τούς άλλους και χωρίς να δικαιούνται τον ίδιο  σεβασμό.   Παρατηρείστε να δείτε ότι κανείς δεν απευθύνεται στα πολύ ηλικιωμένα άτομα στον πληθυντικό ακόμα και αν το κάνει σε όλους τούς υπόλοιπους.Σε μιά ουρά υπηρεσίας εύκολα θα συναντήσετε υπάλληλο πού από το: -Μάλιστα κύριε,ορίστε τα πιστοποιητικά σας θα αλλάξει ύφος μόλις δει τον γέρο και περάσει στο :-Εσύ παππού τι θες; αρνούμενος και να τού εξηγήσει πολλά,θεωρώντας ότι είναι μάταιο γιατί ο άλλος είναι ξεκούτης.   Το θέμα τής προσφώνησης βέβαια ελάχιστη θα είχε σημασία αν δεν συνοδευόταν και από άλλα δείγματα περιφρονητικής και προσβλητικής  αντιμετώπισης τα οποία και οι ίδιοι οι ηλικιωμένοι,λόγω τής συχνότητάς τους, έχουν καταλήξει να τα θεωρούν περίπου φυσιολογικά. Στην πραγματικότητα δεν αντιμετωπίζονται καν σαν ζωντανοί άνθρωποι αλλά σαν να έχουν κιόλας πεθάνει,κι ένας νεκρός δεν έχει δικαιώματα στη ζωή,ούτε μπορεί να απαιτήσει σεβασμό.Μιλάω βέβαια για τη σημερινή δικιά μας κοινωνία και όχι για τις παλιιότερες. 

ΟΙ «ΜΙΚΡΕΣ ΟΘΩΜΑΝΙΚΕΣ ΕΠΑΡΧΙΕΣ» ΜΗΠΩΣ ΠΡΟΟΡΙΖΟΝΤΑΙ ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΟΥΝ ΣΤΗ «ΜΗΤΕΡΑ- ΠΑΤΡΙΔΑ» ΤΟΥΣ;

 Επιτροπή «Ελλάδα 2021», Γιάννα Αγγελοπούλου και φράση του Κυριάκου Μητσοτάκη στην ομιλία του στην εκδήλωση της «Πρωτοβουλία 1821-2021», που πραγματοποιήθηκε στο Μέγαρο Μουσικής : «Προοδεύσαμε και μέσα από τον πόλεμο και κυρίως μέσα από την ειρήνη. Μετατρέψαμε ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΟΘΩΜΑΝΙΚΗ ΕΠΑΡΧΙΑ σε ένα κράτος πρότυπο της βαλκανικής.» Νέο ερώτημα: «Αυτή η φράση συνδέεται κάπου με ΤΗΝ ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ ΤΗΣ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑΣ από προγραμματισμένη έκθεση στο μουσείο του Λούβρου; Μη βιαστείτε να πείτε όχι. Αν το εξετάσουμε καλλίτερα και τα δύο γεγονότα μπορεί να έχουν από πίσω  την αντίληψη ότι τα έθνη της βαλκανικής είναι δημιούργημα της ύστερης τουρκοκρατίας στην οποία ήταν αρμονικά ενταγμένα αλλά αποσπάστηκαν με κάποιο είδος αποσχιστικής διαδικασίας. Βυζάντιο σύμφωνα μ’ αυτή την αντίληψη η οποία φαίνεται να περνά τώρα σε επιθετική φάση, δεν υπήρξε και το νέο έθνος των Ελλήνων καμία ιστορική συνέχεια δεν έχει με την Ελλάδα της αρχαιότητας. .Αντίληψη για τη διάδοση της οποίας δημιουργήθηκε ένα ολόκληρο ίδρυμα στη Θεσσαλονίκη με συμμετοχές και χρηματοδοτήσεις πού φέρνουν ζάλη , μια Μ.Κ.Ο. γνωστή με τα αρχικά της CDRSEE (Κέντρο για τη Συμφιλίωση και τη Δημοκρατία στη Νοτιοανατολική Ευρώπη). Αλλά πριν πούμε γι αυτό ας δούμε τι έγινε με τη διένεξη της Βουλγαρίας και του Μουσείου του Λούβρου.

ΤΟΥΣ ΨΗΦΙΣΑΤΕ

 Αυτό πάλι πού σε οποιαδήποτε ανάρτηση διαμαρτυρίας μα εντελώς σε οποιαδήποτε θα υπάρξει μιά σφήνα ότι "τούς ψηφίσατε", "ας προσέχατε" κ.λ.π.εμένα αρχίζει να μού φαίνεται στημένη πλύση εγκεφάλου πού από τη μιά μεριά επιδιώκει τη γενικευμένη αυτοενοχοποίηση ώστε να μένουν στο απυρόβλητο αυτοί πού προκάλεσαν και προκαλούν την εξόντωση τού λαού και έπειτα διαδίδει μια στοχευμένη για να υιοθετηθεί ιδέα ότι υπάρχουν εκλογές στην Ελλάδα και ο κόσμος αποφασίζει δημοκρατικά για το τι θέλει να γίνει. Οι εκλογές όμως δεν είναι καλλιστεία να διαλέγουμε μια φάτσα και μετά αυτή να κάνει ό,τι θέλει και να παίρνουμε εμείς την ευθύνη γι αυτό. Από την αρχή της κρίσης πέσαν όλα τα προσχήματα πού παρουσιάζαν τις εκλογές σαν μια πραγματικά δημοκρατική διαδικασία. Όλα αυτά πού αποφασίστηκαν δεν υπήρχαν σε κανένα εκλογικό πρόγραμμα, κανενός κόμματος, ήρθαν σαν κεραυνός στο κεφάλι μας, πολλές δε από τις κύριες αποφάσεις δεν περάσαν ούτε από τη Βουλή. Πότε ψήφισε ο κόσμος μνημόνια και όλα τα ξεπουλήματα πού έγιναν, ποιος τον είχε ενημερώσει γι αυτά πριν από τις εκλογές; Έπειτα αυτή η επιμονη προσπάθεια αυτοενοχοποίησης κουκουλώνει και το γεγονός ότι δεν υπήρχε συγκροτημένη και πειστική εναλλακτική πρόταση απ’ αυτούς πού αυτάρεσκα θέλουν να νομίζουν ότι αυτοί είναι το αντίπαλο δέος. Δε λαβαίνει υπόψη της ούτε το ποσοστό της αποχής πού μειώνει δραματικά το ποσοστό πού πήραν τα μεγάλα κόμματα, ούτε τις πολλές αμφισβητήσεις για την ίδια την εγκυρότητα της καταμέτρησης πού άργησε πολύ περισσότερο να δόσει τελικά αποτελέσματα παρά τότε πού η διαδικασία γινόταν χειροκίνητα.. Τέλος προτρέπει σε απραξία μια και το μήνυμα πού στέλνει είναι «καλά σας κάνουν». Δεν χρειάζεται πολύ σκέψη για να καταλάβουμε ποιοι επωφελούνται απ’ αυτή την εμμονική εκστρατεία και θα είχαν κάθε λόγο να την προωθήσουν

ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΟΠΩΣ ΣΤΑ ΚΑΛΛΙΣΤΕΙΑ

Οι περισσότεροι υποψήφιοι δυστυχώς δεν τα ξέρουν ή τα παραμερίζουν γιατί έχουν πέσει ολόκληροι μέσα στην παγίδα πού έχουν μεθοδικά στήσει οι κατασκευαστές συνειδήσεων των Διευθυντηρίων της Παγκοσμιοποίησης. Μια από τις προσπάθειές τους είναι να περάσει ανώδυνα η μετεξέλιξη της εκλογικής διαδικασίας σε μια επιλογή όχι ιδεών και προγραμματισμένων πράξεων αλλά μια επιλογή προσώπων, κάτι σαν καλλιστεία πού να αφήσουν την ψευδαίσθηση στους ανθρώπους ότι κάτι επέλεξαν και κάποιο ρόλο έπαιξαν στην πολιτική ενώ οι ιδέες και οι εφαρμογές τους μένουν να κανονιστούν από «αλλού» γι αυτό ελάχιστα θα διαφέρουν όποιο πρόσωπο και να επιλεγεί. Για να λειτουργήσει καλλίτερα η ψευδαίσθηση φροντίζουν να υπάρχει στα ψηφοδέλτια μια μεγάλη γκάμα διαφορετικών προσώπων για να επιλέγει ο /η ψηφοφόρος αυτό πού θα του ταιριάζει καλλίτερα σαν εικόνα πού θα κρύβει τις ιδέες και θα αποτρέπει στην αναζήτησή τους. Είναι σα να μας λένε: τι προτιμάτε έχουμε απ’ όλα : πάρτε ντόπιους, πάρτε ξένους,  πάρτε νέους, πάρτε ηλικιωμένους, πάρτε γυναίκες, πάρτε άντρες, πάρτε άφυλους, πάρτε αθλητές,  καλλιτέχνες, ΑΜΕΑ, έμπειρους, πρωτόβγαλτους, ότι τραβάει η ψυχή σας. Κι αυτό πού δεν μας λένε: «Και να έχουν ιδέες, πολύ λίγα θα τους αφήσουμε να κάνουν»

ΕΜΕΙΣ Η ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ ΚΑΙ Η ΠΛΕΜΠΑ

Εγώ δεν συμφωνώ καθόλου μ' αυτό το στυλ που πολλοί επιλέγουμε γιατί ίσως μάς βολεύει, να στεκόμαστε απέναντι στον κόσμο σαν μιά ελίτ σαν κάτι έξω και πάνω από τούς κοινούς θνητούς και να λέμε :"εσείς". Την είδα κι εγώ αυτή την ανάρτηση (αυτό το κείμενο είναι σχόλιο σε κάποια ανάρτηση στο φέις μπουκ όπου, όπως συνηθίζεται,βρίζαν πάλι τον λαό) και έχω να πω:--1) Αν ένα μη ανεξάρτητο κράτος δεν μπορεί να κάνει πόλεμο τότε πολέμους μπορούν και επιτρέπεται να κάνουν μόνο οι ισχυροί και οι εισβολείς 2) Ποιά είναι τέλος πάντων τα κόμματα πού δεν δέχονται την απώλεια τής εθνικής ανεξαρτησίας και το προωθούν με ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα που να πείθει ότι ξέρουν τι λένε για να τα βρει ο κόσμος και να ψηφίσει; 3) οι αποπάνω ξέρουν πολύ καλά ότι έχουν στήσει το εκλογικό σκηνικό έτσι που ο κόσμος να μην έχει επιλογές και έχοντας αφαιρέσει από την πολιτική επιλογή οποιαδήποτε δυνατότητα να εκφραστεί η λαϊκή βούληση. Εμείς όμως δεν ΄το ξέρουμε ακόμα και πέφτουμε στην παγίδα να ενοχοποιούμε συνέχεια τον κόσμο γιατί συμμετέχει στις εκλογές ενώ όλα όσα έγιναν από την στιγμή πού ανακοινώθηκε η κρίση δεν πέρασαν ποτέ από καμία έγκριση. 4)Κατηγορώντας αυτούς πού διαμαρτύρονται γιατί αφήνουμε μόνη της την Κύπρο και γιατί ετοιμαζόμαστε να παραδόσουμε το Αιγαίο στον σουλτάνο ότι είναι αυτόί πού ψηφίζουν συμφεροντολογικά γιατί θέλουν να μην χάσουν το iphone (που το έχουν χάσει) ι πάντα από απέναντι ή από υπεράνω «εσείς πού φωνάζετε κ.λ.π.» απαξιώνουμε οποιαδήποτε διαμαρτυρία και διάθεση αντίστασης και προβάλουμε την δικιά μας στάση «να κάτσουμε στ’ αυγά μας μη μας βρει κανένα κακό» σαν ηρωική και αντάξια αυτού του σκάρτου λαού. Τον οποίον αυτόν πάλι θα ενοχοποιήσουμε αν γίνει καμιά απώλεια εδάφους (πού αυτό πού συμβαίνει με κάτι τέτοιο ισοδυναμεί) και θα βγούμε τότε να λέμε ότι «την ώρα πού οι Τούρκοι σκάβαν στα νερά μας εσείς είσαστε στην ξαπλώστρα με τον φραπέ» «Εσείς», πάντα εσείς η πλέμπα γιατί εμείς η πρωτοπορία είμαστε μονίμως στις επάλξεις. Δεν το εύχομαι αλλά το φοβάμαι ότι θα επαληθευτώ.

ΤΙ ΣΧΕΣΗ ΕΧΟΥΝ ΟΙ ΝΕΚΡΟΙ ΤΩΝ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑΤΩΝ ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ;

 

Αν δεν το ξέρετε εσείς υπάρχει κάποιος που το ξέρει. Είναι ο Πρόεδρος της «Δημοκρατίας» κ. Προκόπης Παυλόπουλος. Τουλάχιστον είναι αυτός που μοιάζει να πιστεύει ότι καμιά τέτοια σχέση δεν χρειάζεται εφόσον υπάρχει η δική του διαμεσολάβηση.
Ο Πρόεδρός μας λοιπόν από τότε που ανακηρύχθηκε σε εκπρόσωπο του έθνους επιδίδεται σε μια δραστηριότητα η οποία ελάχιστα έχει σχολιαστεί, πολύ λιγότερο τουλάχιστον από το περιστατικό όπου παρακολουθούσε ατάραχος τον Κασιδιάρη να χτυπάει μια γυναίκα και από την φωτογράφησή του με τον Σάκη Ρουβά όπως γίνεται όταν συναντιούνται δυό αρχηγοί κρατών. Η δραστηριότητά του η οποία δεν τράβηξε αρκετά τα φώτα της δημοσιότητας είναι οι περιοδίες του σε όλη την Ελλάδα προσκεκλημένος από Δημάρχους που θέλουν να τον τιμήσουν (όλοι μαζί φαίνεται, ένα σωρό Δήμαρχοι απέκτησαν αυτήν την επιθυμία). Παντού όπου πηγαίνειμιά πανομοιότυπη διαδικασία λαβαίνει χώρα : γίνονται οι αναγκαίες προσφωνήσεις και ο κ. Παυλόπουλος παίρνει το μικρόφωνο και κάνει μια αναδρομή στην ιστορία της πόλης ή της περιοχής  υμνώντας τους απελευθερωτικούς αγώνες που έχουν γίνει και έχοντας φροντίσει να είναι καλά καταρτισμένος στο θέμα. Αφού κερδίσει την επιδοκιμασία του κόσμου και εισπράξει χειροκροτήματα προχωρά στη δεύτερη φάση τής διαδικασίας που είναι ένας απροκάλυπτος ύμνος στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στην Ευρώπη γενικά, στη δημοκρατία που δίδαξε η Ευρώπη και λοιπά. Επειδή ο κύριος Παυλόπουλος έχει και τις προτιμήσεις του μέαα στην Ευρώπη συχνά τονίζει την ιδιαίτερη έγνοια του για συμφιλίωση με τη Γερμανία –ιδιαίτερα όταν νοιώθει ότι το κλίμα είναι εχθρικό.

ΜΗΠΩΣ ΕΙΔΑΤΕ ΝΑ ΠΕΡΝΑΕΙ ΑΠΟ ΕΔΩ Η ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑ; ΠΟΙΑ ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑ; ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΧΑΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ

 

Προειδοποιώ. Αυτό εδώ το γράφω σε κατάσταση «εκτός κανονικότητας». Την έχασα την κανονικότητά μου εδώ και κάποιο καιρό και δεν καταφέρνω να τη βρω. Αιτία θα μπορούσε να ήταν η εισβολή της Τουρκίας στη Συρία η οποία μας έκανε να σκεφτούμε κάποια πράγματα πού δεν θέλαμε να τα βλέπουμε για την δικιά μας θέση και της Κύπρου στο γεωπολιτικό παιχνίδι. Αλλά αυτή αποτέλειωσε μόνο την εξαφάνιση της κανονικότητάς μας. Είχε προηγηθεί κάτι άλλο, κάτι πού έγινε στην Κύπρο και δεν ξέχαστηκε ακόμα.

. Το νεαρό παιδί προσφύγων πού κατέβασε την τουρκική σημαία μέσα στα κατεχόμενα όταν την είδε να κυματίζει στο σχολείο της τουρκοποιημένης Λύσης, χωριό της οικογένειάς του, δεν είχε βέβαια φανταστεί ότι στο κοντάρι της και μαζί με τη σημαία ήταν δεμένη και η «κανονικότητα». Το παιδί δεν θα κατάλαβε ,είμαι σίγουρη, πού οφειλόταν ο παροξυσμός των αντιδράσεων τον οποίον προκάλεσε η πράξη του γιατί δεν είδε την λυμένη «κανονικότητα» να φεύγει και να πετά στον αέρα, να περνά και πάνω από το Αιγαίο, από πάνω μας, ταρακουνώντας την μακαριότητά μας. Το παιδί μάλλον δεν είχε ξανακούσει αυτή τη λέξη, δεν ήξερε καν τι σήμαινε, ούτε πόσο αισθητή θα ήταν η απουσία της σε ολόκληρη την κοινωνία.

Για ποιο πράγμα μιλάω και τι είναι τέλος πάντων αυτή η κανονικότητα;

ΟΙ ΠΕΡΙΟΔΙΕΣ ΤΟΥ ΠΑΚΗ ΚΑΙ Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΟΠΟΙΗΣΗ

 Ο Πρόεδρός μας είναι γνωστό ότι κάτι χρόνια τώρα περιοδεύει σε όλη την Ελλάδα όπου ανακηρύσσεται επίτιμος δημότης σε όλες σχεδόν τις ελληνικές πόλεις (πώς τούς ήρθε σε όλους τούς δημάρχους η ίδια ιδέα να τον κάνουν επίτιμο δημότη δεν ξέρω, φταίω εγώ να υποψιαστώ ότι προωθείται από κάποια "σεβαστή" εταιρεία;) Εκεί παραλαβαίνοντας τις πλάκέτες και τα παράσημα βγάζει ένα λόγο με πολλές πατριωτικές πομφόλυγες ο οποίος καταλήγει πάντα σ' αυτό που είναι η ουσία γι αυτόν. Ότι πατρίδα μας πραγματικά είναι η Ευρώπη η οποία κινδυνεύει αν δεν πετύχει την πολιτική ενοποίησή της. Όπερ μεθερμηνευόμενον, κατάργηση εθνικών κρατών με μία κεντρική ευρωπαΙκή κυβέρνηση στην οποία οι τωρινοί κυβερνώντες θα πάρουν κάποια θεσούλα και ο Τσίπρας σίγουρα το κυλικείο .Εγώ είχα στείλει διαμαρτυρία στούς δημάρχους τής Κρήτης πού τον είχαν καλέσει ρωτώντας με ποιά εξουσιοδότηση προπαγανδίζει τέτοια πράγματα αλλά βέβαια καμιά απάντηση δεν πήρα. Αυτός είναι ο ρόλος του και γι αυτό τον έβαλαν εκεί πέρα και η προσμονή ότι θα παραιτηθεί για το θέμα τής Μακεδονίας είναι πιστεύω αφέλεια και συγνώμη που δεν μπορώ να το πω αλλοιώς